На пасяджэнні Мінгарвыканкама старшыня Савета Рэспублікі Наталля Качанава раскрытыкавала сталічны гандаль. Як перадае БЕЛТА, паводле агучанай інфармацыі, індэкс спажывецкіх цэн у Мінску ніжэйшы, чым у іншых рэгіёнах. Але разам з тым асартыментны пералік нашмат горшы. «Я вас запэўніваю: справа так не пойдзе. І асартыментны пералік будзе строга адсочвацца. Сёння ў Мінску павінны быць прадстаўлены лепшыя гандлёвыя сеткі. І не 48 працэнтаў айчынных тавараў павінна быць, а 70 працэнтаў. Пакінем крытычны імпарт, а астатняе ўсё павінна быць сваё – і харчовыя, і нехарчовыя тавары», – даводзіла чыноўнікам Качанава.
Цікава, што б яна казала пра асартымент, калі б праводзіла аналагічнае пасяджэнне ва Ушацкім раёне, дзе журналісты мясцовай раёнкі праверылі на асартымент стацыянарныя гандлёвыя кропкі мясцовага філіяла Віцебскага аблспажыўтаварыства. І вось што ўбачылі.
– Без праблем паступае ўласная прадукцыя Ушацкага філіяла, – расказала прадавец магазіна вёскі Сарочына Юлія Аўтух. – За клёцкамі заязджаюць гараджане, многія любяць выключна ўшацкія пельмені і галубцы, а калі ў раёне старшыня Віцебскага аблспажыўтаварыства Таццяна Аляксандраўна Назарава, то абавязкова набывае нашы кексы з разынкамі. А вось асартымент малочкі невялікі, на сёння толькі “Лепелька”. Цукру няма ўжо месяц, замест яго муку паставілі такой ж кілаграмовай расфасоўкі. І калі я раней напрамую заказвала кандытарку, розныя дробязі, каб насыціць асартымент і павялічыць тавараабарот, то зараз на тым канцы проваду таксама выслухаюць, а потым паглядзяць, што даўгі, і зразумела, не прывозяць. Шкада, што наробленае гадамі так хутка знікае.
У Арэхаўне сустрэлі паўпустыя мясныя паліцы, невялікі выбар напіткаў. Толькі завітаўшая наведвальніца аптымістычна зазначыла, што ўсё добра, не бачыць бы толькі горшага.
Не так пазітыўна былі настроены пакупнікі ў Вяркудах. “Самага ж неабходнага няма – сшыткаў, губак для мыцця посуду, чатыры ўпакоўкі цукру імгненна раскупілі. Хоць у нас у аграгарадку яшчэ некалькі прыватных крам, тым не менш у магазін філіяла заходзім пастаянна, бо многія тавары тут танней”, – расказала Тамара Мядзведская.
У Дубраўцы пакупніцы ні на што не скардзіліся, хаця выбар каўбас жадаў быць лепшым. Шмат кандытарскіх вырабаў уласнай вытворчасці. Абсалютна свежы хлеб, нават два ўчарашнія боханы лёгка зміналіся і вярталі форму. Апетытныя батоны, шмат пячэння. Наогул літаральна ва ўсіх узгаданых магазінах не аказалася чэрствых хлебабулачных вырабаў, што вельмі парадавала. “Толькі і яны з’явяцца, калі ўсё менш пакупнікоў будзе завітваць у магазіны Ушацкага філіяла”, – канстатуе мясцовая раёнка.
Дык ці не паехаць Наталлі Качанавай ва Ушачы, каб разабрацца, чаму ў мясцовых крамах нават з цукрам дэфіцыт, хаця ў краіне яго, дзякуй богу, – хоць захлыніся. Таму не зразумела, што мелася на ўвазе, калі на пасяджэнні Мінгарвыканкама было канстатавана, што ў сталіцы “асартыментны пералік нашмат горшы”, чым у іншых рэгіёнах. Ва Ушачах лепшы, бо там хоць шмат чаго няма, але тое, што ёсць, на 100 працэнтаў сваё, беларускае?..
